3 yıldır hazırlıkçı olarak çaba gösteriyorum. Bahsettiğiniz bütün tür hazırlıkçı anlayışlarından insanı gördüm. "Kurtarıcı Tanrı"dır, biz ise olası afetlere ve sıkıntılara karşı hazırlık yaparız" dedim. Ancak insanlarda genel bir umursamazlık havası var. Kendi hallerine de bıraktığın zaman hemen daha da umursamaz oluyorlar. Zaten hazırlık yapmaya "bilgi edinme" aşamasında bile niyetli değiller. "Bizim için hangi afetin ne zaman olacağı önemli değil, bizim ne hazırlık yaptığımız önemli" diyorum. Çünkü eğer hazırlık yapıyorsanız hangi afetin ne zaman geleceğinin bir önemi yoktur ama hazırlık yapmıyorsanız da hangi afetin ne zaman geleceğinin bir önemi yoktur. Yine de insanların aklını ve hafızasını dinç tutmak gerekiyor. Aksi halde sadece dua ederek veya "öleceğiz nasıl olsa" diyerek geçiştiriyorlar. Türkiye'de Şubat ayında olan deprem M13+ şiddetindeydi. Daha küçük rakam açıklandı. Ülkenin çeşitli yerlerinde meteor düşmeleri ve patlamalar meydana geldi. 20 şehirde ciddi yıkılmalar oluştu ve 11 ülke bundan etkilendi. Deprem öncesinde İyonosferde ve toprakta yüksek miktarda elektrik yükü vardı ve bir deprem olma olasılığı çok yüksekti. İnsanlar belirtileri ciddiye almadı. Üstelik insanların hiçbir kamp malzemesi ve hazırlığı da yoktu. Çadır, yiyecek, içecek, kriko, çekme halatı ve daha bir çok şeyin eksikliği duyuldu. Son an gelmeden insanlar harekete geçmiyor. Ama bir meşhur telefonu alabilmek için 7 gün kuyrukta bekliyor. Üstelik o telefonu 4-5 yıl taksitle alıyorlar. Onun yarı parasıyla temel hazırlık malzemeleri rahatlıkla alınabilir. Ama telefon almak için yarışıyorlar. Çok fazla psikolojik ve sosyolojik çelişki var. 100 milyonluk ülkede sadece 2 milyonluk bir kitle anlattığım şeyleri dinliyor, geriye kalanı TikTok'ta göbek atan adam videosu seyrediyor. Bizim gibi hazırlıkçılara da hiç iyi gözle bakmıyorlar. Onlara göre biz deliyiz. Hepimiz bir gün öleceğiz, ölümden korkum yok. Ancak tedbirsiz yakalanmak ve çaresizlik insanı tüketir. Afetler ve hazırlıkçılık alanlarında oldukça fazla bilgi ve çözüm sahibiyim. Bu tür konuları paranoyaklık seviyesine getirmedim. Ama her zaman paranoyakların ayakta kaldığını da biliyorum. Herkes "ben nasıl hazırlık yapayım" sorusunu kendisine sormaktan ziyade "insanlara bana ne der" diye çekiniyor.
I have been making efforts as a preparer for 3 years. I've seen people from all the types of preparationist concepts you mentioned. "The Savior is God, and we prepare for possible disasters and troubles," I said. But there is a general air of indifference in people. And when you leave them to themselves, they immediately become even more reckless. They don't even intend to make preparations at the "information acquisition" stage anyway. I say, "It doesn't matter what disaster will happen for us and when, it's important what we prepare for." Because if you are preparing, it does not matter which disaster will come when, but if you are not preparing, it does not matter which disaster will come when. Nevertheless, it is necessary to keep people's minds and memory vigorous. Otherwise, they pass it off by just praying or saying, "we're going to die anyway." The earthquake in Turkey in February was of M13+ magnitude. The smaller figure was announced. Meteor falls and explosions occurred in various parts of the country. serious destruction occurred in 20 cities and 11 countries were affected by it. Before the earthquake, there was a high amount of electrical charge in the ionosphere and in the soil, and the probability of an earthquake was very high. People didn't take the symptoms seriously. Moreover, people did not have any camping equipment and preparations. It was heard that there was a lack of tents, food, drinks, jacks, tow ropes and many other things. People don't take action until the last moment comes. But a celebrity is waiting in a queue for 7 days to get a phone. Moreover, they buy that phone in installments for 4-5 years. Basic preparation materials can be easily purchased with his half money. But they are competing to get a phone. There are too many psychological and sociological contradictions. only 2 million people in a country of 100 million listen to what I'm telling, the rest of them watch the belly button guy video on TikTok. They don't look at the preparers like us very well at all. To them, we are crazy. We will all die one day, I have no fear of death. However, being caught imprudently and desperation consumes a person. I have a lot of knowledge and solutions in the fields of disasters and preparedness. I have not brought such issues to the level of paranoia. But I also know that there are always paranoids left standing. Everyone is afraid of "what will people say to me" rather than asking the question "how should I prepare" to himself.
Kommentare